Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

Η Καλαμάτα παρέδωσε μαθήματα ανθρωπιάς.

 Στη Μεσσηνιακή πρωτεύουσα, αυτές τις ημέρες, λαμβάνει χώρα μια από τις πιο ελπιδοφόρες κινήσεις σε ολόκληρη την Ελλάδα.





Ένας μετανάστης από τη Νιγηρία ο οποίος ζούσε χρόνια στη πόλη, πουλώντας Cd κατά κύριο λόγο, είχε καταφέρει , όπως και πολλοί άλλοι, να αφομοιωθεί από τη κοινωνία και να έχει αποκτήσει τους δικούς του φίλους. Το όνομα του ήταν Sammy αλλά οι ντόπιοι συχνά τον αποκαλούσαν "Μανώλη" και αυτός για ανταπόδοση έλεγε πως κατάγεται δίπλα από τη Καλαμάτα, από το Μαυρόχωμα. Δε θα ήθελα να κουράσω άλλο με λεπτομέρειες παρά μόνο να τονίσω το χαμόγελο το οποίο είχε πάντα και τη ζεστή του καρδιά.

Ο άνθρωπος αυτός τη περασμένη εβδομάδα έφυγε από τη ζωή και η είδηση αυτή είναι που μονοπωλεί τα μεσσηνιακά νέα. Η τελευταία επιθυμία του ήταν ο ίδιος να ταφεί στο τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε, παρέα με τους προγόνους του. Η μεταφορά της σορού του έχει εκτιμηθεί πως θα κοστίσει 4.000€, χρήματα τα οποία δεν διέθετε ο ίδιος ή οικογένειά του. Για το λόγο αυτό έγινε έκκληση από τους φίλους του προς τους συμπολίτες τους να συνεισφέρουν τα λίγα που τους περισσεύουν για να γίνει πράξη η τελευταία του επιθυμία.. Το αποτέλεσμα; Στα πιο κεντρικά σημεία της πόλης έχουν στηθεί "κουνουπαράδες" και μια ολόκληρη κοινωνία να γράφει στα σημεία αυτά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το ύστατο αντίο για έναν άνθρωπο τόσο ίδιο και τόσο διαφορετικό.

Τη Πέμπτη το πρωί θα ολοκληρωθεί η ενέργεια αυτή μιας και το σώμα βρίσκεται ήδη σε κατάσταση σήψης στο νομαρχιακό νοσοκομείο. Οι ενδείξεις κάνουν λόγο πως το ποσό θα καλυφθεί και ο σκοπός θα επιτευχθεί. 

Αν μου επιτρέπετε, θα προσθέσω δυο λόγια ακόμα. Η Μεσσηνία ένα χρόνο πριν εξέλεξε τον ένα από τους πέντε βουλευτές που δικαιούται, να είναι από το κόμμα της Χρυσής Αυγής. Ίσως πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε πως δεν είναι οι πολίτες που ξαφνικά έγιναν φασίστες. Ίσως η ανυποληψία του πολιτικού σκηνικού έδωσε πάτημα στους πολίτες για μια ψήφο διαμαρτυρίας. 

Όλα αυτά βέβαια με την προϋπόθεση πως η τοπική κοινωνία δεν είχε δεχθεί υπερπληθώρα μεταναστών, ώστε να μπορεί να τους αφομοιώσει. 

Τέλος, εν μέσω κρίσης και με την ασθένεια της γενιάς μας να θεριεύει  (τη κατάθλιψη και κατά επέκταση τις αυτοκτονίες) μόνο η αλληλεγγύη και το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο θα μας δώσει δύναμη όλοι μαζί να αντέξουμε. Μόνο όταν δούμε τα προβλήματα του άλλου σα να ήταν δικά μας θα απαλύνουμε το πόνο.

Ένα τεράστιο μπράβο στη κίνηση των πολιτών της Καλαμάτας που μας δείχνουν το παράδειγμα, που μας δείχνουν πως όσο υπάρχει στο πλανήτη και ο τελευταίος άνθρωπος, δε πρέπει να σταματήσουμε να πιστεύουμε σε έναν καλύτερο κόσμο.

Στον δέκατο ένατο αιώνα, το πρόβλημα ήταν ότι πέθανε ο Θεός. Στον εικοστό αιώνα το πρόβλημα είναι ότι πέθανε ο άνθρωπος. Έριχ  Φρομ

Παραθέτουμε τα λόγια αναγνώστριας από τη τοπική εφημερίδα : "Θάρρος"

«Καλό ταξίδι Sammy!! Θα μας λείψεις! Λίγο - πολύ όλοι τον γνώριζαν τον Sammy, ή Μανώλη και πολύ καιρό μάλιστα! Ήταν τόσα πολλά χρόνια στην Καλαμάτα, που όταν τον ρωτούσες από πού είναι, αυτός απαντούσε λέγοντας ότι κατάγεται δίπλα από την Καλαμάτα, από το Μαυρόχωμα, και χαμογελούσε! Σε όλους χάριζε ένα χαμόγελο! Ο Sam επίσης. δε μετέφερε ποτέ τα προβλήματά του! Αυτό που ίσως λίγοι γνωρίζουν, είναι ότι είχε διαβήτη, ο οποίος συνοδευόταν από βαριά καρδιακή και νεφρική ανεπάρκεια. Πριν από ένα χρόνο είχε διαγνωστεί ότι δεν είχε πολύ χρόνο μπροστά του. Πόσο μάλλον κάτω από τις συνθήκες τις οποίες ζούσε (πήγε ήδη άλλες δύο φορές να χάσει τη ζωή του). Είχε μια σύζυγο η οποία ήταν το τελευταίο άτομο που μιλούσε. ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ, όλα αυτά τα χρόνια. Την αποκαλούσε “λουκουμάκι μου”. Μαζί έχουν και πέντε παιδιά, από τα οποία τα δύο τα σπούδαζε, και λέω σπούδαζε, διότι έστελνε μηνιαίως λεφτά στα παιδιά του για τις σπουδές τους. Κάθε βράδυ προσευχόταν για την οικογένειά του! Μιλώντας μαζί του, εξηγώντας του ότι δεν του απομένει πολύς καιρός, τον παροτρύναμε να πάει, με μια μεγάλη προμήθεια φαρμάκων, στην οικογένειά του ή να του τα στέλναμε μηνιαίως ταχυδρομικώς. Στη δεύτερη περίπτωση δε θα περνούσε από το αεροδρόμιο, λόγω καθεστώτος (μια ινσουλίνη ανά άτομο, στη Νιγηρία αντιστοιχεί ανά 10 άτομα). Στην πρώτη περίπτωση επαναλάμβανε ότι είναι καλά και ότι πρέπει να σπουδάσει τα παιδιά του, για να έχουν ένα καλύτερο μέλλον από το δικό του. Ίσως ήρθε η ώρα να μπορέσει επιτέλους να είναι και ο ΜΑΝΩΛΗΣ με την οικογένειά του. Όλοι γράψαμε, RIP Μανώλη! Για να γίνει αυτό, όμως, πρέπει να μαζευτεί ένα χρηματικό ποσό για σταλθεί η σορός (η οποία βρίσκεται σε καταψύκτη του νοσοκομείου), το ποσό αυτό αγγίζει τις ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΥΡΩ. Οπότε ας τον βοηθήσουμε να αναπαυτεί. Από σήμερα (σ.σ. χθες) θα υπάρχει stand δίπλα από τα Goodys, κι επίσης όποιος βρίσκεται μακριά από την πόλη της Καλαμάτας, μπορεί να καταθέσει στον εξής λογαριασμό: 00260046300101183883 (τράπεζα EUROBANK). Το επώνυμο είναι Culi. Για επιβεβαίωση και περισσότερες πληρoφορίες επικοινωνήστε με τον Prinz, τον πρόεδρο των Νιγηριανών, καλώντας στο 6980990326. Η ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΣΗ, διότι η σήψη είναι προχωρημένη. Ο ΣΑΜ ΕΦΥΓΕ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ!!! Ας τον βοηθήσουμε να επιστρέψει! ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ, ΣΑΜ!». 



Δεν υπάρχουν σχόλια: